Vertel mij een verhaal… Een openingszin die mij als storyteller direct aanspreekt. De zin waarmee – in nog geen twee uur na aanvang van dag 1 van de basiscursus Appreciative Inquiry (AI) – mijn eerste waarderende interview een feit is.
Na de studie sociale psychologie aan de VU in Amsterdam werd hij trainer, terwijl zij zich liet omscholen tot verloskundige.
Als reiziger houd ik van onverwachte wendingen. Toevallige ontmoetingen, momenten waarop je iets leert, een inzicht krijgt. In Frankrijk fietste ik door de Dordogne toen ik me het mailtje van Wick herinnerde: ‘A consultant’s journey.’ Klinkt boeiend, dacht ik.
Wat merken je collega’s nadat je de module teamontwikkeling van de opleiding interventiekunde hebt gevolgd? Met die vraag ging ik op pad en interviewde ik één van mijn collega’s. Dat leverde een mooi gesprek op over de voordelen van interventiekunde.
In november 2014 startte ik – 56 jaar oud – met de module organisatieontwikkeling van de Postmaster Interventiekunde. Na jaren gewerkt te hebben als opleidingskundig adviseur en trainer, had ik behoefte aan voeding en aan meer kennis over organisatieontwikkeling.
Tijdens de leergang “Theorie en praktijk van Appreciative Inquiry” leerde ik AI kennen en toepassen. Het voelde als een logisch verlengstuk van mijn denken en doen en tegelijkertijd als de kennismaking met een echt ambacht. Een ambacht dat ik alleen eigen kon maken door veel te lezen, te luisteren, te oefenen en te reflecteren. Het instituut en de leuke groep die we hadden creëerden een plek om dit leerproces voor iedereen mogelijk te maken.