In november 2014 startte ik – 56 jaar oud – met de module organisatieontwikkeling van de Postmaster Interventiekunde. Na jaren gewerkt te hebben als opleidingskundig adviseur en trainer, had ik behoefte aan voeding en aan meer kennis over organisatieontwikkeling.
Te vaak hoor ik van de deelnemers aan mijn leertrajecten dat ze het geleerde niet in de praktijk kunnen brengen omdat de voorwaarden niet gerealiseerd zijn en te vaak heb ik het idee dat ik hierop te weinig invloed kan uitoefenen.
Nu, een half jaar later, vraagt Wick me wat ik anders doe in mijn werk. Wat is het effect van de opleiding? Of met een Interventiekundige vraag: als ik de module heb afgerond en alles is gelukt wat ik wilde, wat is er dan gebeurd? Het belangrijkste resultaat is dat ik bewuster bekwaam ben. Het is als wakker worden.
Allereerst is de opleiding een feest van herkenning: zoveel situaties die in organisaties ontstaan tijdens verandertrajecten krijgen meer kleur, doordat ik ze kan verklaren vanuit de theorie. Waar ik voorheen soms mijn intuïtie en ervaringskennis gebruikte, heb ik nu ook de theoretische kennis en de woorden om mijn handelen kracht bij te zetten.
Als tweede stel ik meer interventiekundige vragen aan opdrachtgevers. Een leertraject wordt nogal eens gereduceerd tot de kennis en vaardigheden die de medewerkers nodig hebben om ‘op de vierkante meter’ beter te kunnen functioneren. Met de opleiding Interventiekunde ben ik beter in staat om een leertraject ook in breder perspectief te plaatsen en de doelstellingen van de organisatieverandering in te bouwen in het leertraject.
Als derde krijg ik meer professionele afstand: in positieve zin. Mijn helikopterview is helderder geworden: ik zie meer en heb meer overzicht over en grip op het gehele proces van een organisatieontwikkeling. Daardoor kan ik de verwarring die met organisatieverandering gepaard gaat beter verdragen, ja, zelfs het nut ervan inzien. Dat betekent dat ik met meer rust, afstand en gezag het noodzakelijke proces kan laten verlopen en mijn waarde kan toevoegen op het moment dat het nodig is. Het is fijn om wakker te zijn.
Hanneke Laarakker, postmasterstudent