Wat houdt Interventiekunde voor mij in – door José Lemke

Oh wat leuk, ben je weer aan het studeren? Wat doe je precies? Ik volg een postmaster Interventiekunde. Het valt dan altijd even stil. Ooohmaar de ander is tegelijkertijd ook geboeiden wat houdt dat dan precies in?  

Door: Barbara van Kesteren

 

In een zin uitleggen wat een interventiekundige precies doet is niet eenvoudig. Het is iemand die verschillende rollen aanneemt (als trainer, coach, adviseur) om veranderingsprocessen binnen organisaties, teams of individuen te doorgronden, diagnostiseren en van advies te voorzien (de interventie). Zoiets. 

De opleiding

Voor de opleiding maakt het niet uit van welk werkveld je afkomstig bent. De opleiding volgt gedurende twee jaar 3 lijnen; groepsdynamiek, organisatieontwikkeling en coaching,  waar je kennis opdoet, veel oefent en onderzoekt wat voor een interventiekundige je zelf bent maar bovenal wilt zijn. De opleiding is zo ontworpen dat er continu een parallel proces gaande is tussen wat je leert (de theorie) en wat er zich afspeelt binnen onze  groep van de opleiding (de praktijk). Echt ervaringsleer. Dit biedt, gevraagd en ongevraagd, spiegels waarin je kijkt naar je eigen overtuigingen, aannames en  oordelen om ze vervolgens scherp onder de loep te nemen. Je formuleert leerdoelen, waaraan je de de theorie koppelt, feedback verzamelt en individueel met de docent je ontwikkeling bespreekt. We hebben als deelnemers door onze verschillen in kennis, ervaringen en persoonlijkheden het nodige te brengen en te onderzoeken met elkaar. We worden uitgedaagd om een kritische houding aan te nemen ten opzichte van de behandelde theorie, niets wordt als de waarheid verkondigt. Het delen en doorgronden van de afwegingen die je maakt als interventiekundige wanneer je met groepen, organisaties en individuen aan de slag gaat brengt diepgang in de gespreksstof. 

Binnen mijn huidige werk

Binnen mijn huidige werk als onderwijsadviseur kan ik hiermee directe verbindingen leggen; werkt het voedend voor mij als professional; en heb ik het gevoel dat ik eigenaar ben van mijn leerproces. Elke maand stap ik met veel plezier in een veel te vroege trein om twee dagen lang, intens in een studiebubbel te zitten waarbij leren pijn doet, je geconfronteerd wordt met je eigen imperfecties, je momenten van onzekerheid ervaart, je groei waarneemt, je theoretisch beter onderlegd wordt,  je trots bent op de gemaakte stappen in zowel je eigen als het groepsproces. Jeetje, dat klinkt goed. Waar volgde je die opleiding ook alweer?  

 

 José Lemke – deelnemer postmaster Interventiekunde